بسیاری از زن ها سوالات زیادی در مورد بعضی امراض و دستگاه تناسلی خود دارند که خجالت می کشند آن ها را حتی از دکتر زنان بپرسند. دانستن پاسخ این پرسش ها از اهمیت بسیاری برخوردار است و ما نباید تحت هیچ شرایطی چنین پرسش هایی که به سلامتمان مربوط می شود را بی جواب بگذاریم. با ما همراه باشید تا پاسخ سوالاتتان را بیابید.
پاسخ به بعضی سوالات خانمانه که زن ها خجالت می کشند بپرسند
چرا ترشحات واژن گاهی بدبو می شود؟
بدبو شدن ترشحات واژن به علت قارچی شدن محیط داخل واژن هست. عوامل فراوانی می توانند باعث رشد قارچ ها در واژن شوند که به عنوان مثال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- پوشیدن لباس های زیر تنگ یا پلاستیکی که از عبور هوا جلوگیری کند میتواند باعث رشد قارچها در واژن شود.
۲- استفاده از ژل یا صابون واژینال که باعث به هم ریختن ph محیط شود.
۳- پرسشها هورمونی در دوران قاعدگی، بارداری یا یائسگی
بسیاری از زن ها سوالات زیادی در مورد بعضی امراض و دستگاه تناسلی خود دارند که خجالت می کشند آن ها
۴- بعضی امراض نظیر دیابت یا مصرف بعضی داروها مثل آنتی بیوتیک ها.
بهترین کار جهت پیشگیری از قارچی شدن واژن تعویض مرتب لباس های زیر و نوار بهداشتی در دوران سیکل ماهانه است.
آیا شستن واژن بعد از برقراری رابطه جنسی مورد نیاز است؟
برای پیشگیری از بروز عفونت های ادراری توصیه می شود بعد از اتمام رابطه جنسی، زن ها توالت بروند و از صابون ملایم یا ژل مخصوص شستشو استفاده کنند. شستن داخل واژن بی فایده است و توصیه نمی شود.
چرا بعضی زن ها در حین رابطه جنسی درد دارند؟
دلیل درد طی رابطه جنسی، یا خشکی واژن است یا عفونت واژن. که در صورت اول مسئله به کمک استفاده از ژل مخصوص حل می شود و در مورد دوم باید به متخصص زنان مراجعه کرد.یکی دیگر از دلایل درد که البته بسیار نادر است یک نوع ناراحتی روانی به نام واژینیسم است که در آن فرد از خود، بدن و جنس اش ناراحت و ناراضی است.
پاسخ به بعضی سوالات خانمانه که زن ها خجالت می کشند بپرسند
در ۵ تا ۱۰ درصد زنان نیز آندرومتریوز یا پرسشها رحمی علت دردهای عمیق است که به هر حال باید جهت درمان آن به دکتر زنان مراجعه کرد.
آیا وضع حمل واژن را خراب می کند؟
زایمان ممکن است کمی به فرج به علت برشی که حین وضع حمل در اپیزیوتومی داده می شود، آسیب برساند. به محض اتمام زایمان، ماهیچه ها و بافت های رحم و واژن مجددا جمع می شوند. البته همه چیز به نوع بافت و سن مادر بستگی دارد.
بسیاری از زن ها سوالات زیادی در مورد بعضی امراض و دستگاه تناسلی خود دارند که خجالت می کشند آن ها
آیا امکان دارد به سرطان واژن دچار شویم؟
بله، ولی این نوع سرطان ( سرطان واژن ) بسیار نادر هست، در عوض سرطان دهانه رحم بسیار مرسوم هست، به همین علت توصیه می شود جهت کم کردن احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم، تمام زن ها از ۲۰ سالگی و قبل از ۲۳ سالگی واکسن پاپیلوما ویروس انسانی را بزنند و به طور مرتب جهت معاینه پیش دکتر زنان بروند.
افتادگی رحم یعنی چه؟
گاهی اوقات به علت مشکلاتی که جهت ماهیچه ها و رباط های پرینه به وجود می آید رحم، مثانه و رکتوم دچار افتادگی می شوند. تقریبا ۱۵ درصد زنان با این مسئله روبه رو هستند و اکثرا نیز در سن یائسگی به آن دچار می شوند. بارداری، وضع حمل طولانی و سخت، درشتی نوزاد و دوقلوزایی از جمله دلایل افتادگی رحم است ولی این ناراحتی گاهی در زنانی که وزن نرمال دارند تنها یک بار زاییده اند هم دیده می شود. در واقع جنس بافت ها در این میان بسیار مهم هست. در صورتی که زن مبتلا، در حین رابطه جنسی احساس ناراحتی کند یا خودش بخواهد، به کمک عمل جراحی می توان مسئله را برطرف کرد.
پاسخ به بعضی سوالات خانمانه که زن ها خجالت می کشند بپرسند
مقاربت از راه دهان آیا خطرناک است؟
مطالعات انجام شده است حاکی از آن است که رابطه جنسی دهانی کاملا بی خطر نیست، هم جهت فاعل و هم جهت مفعول امکان انتقال STD وجود دارد.
STD = Sexually Transmitted Diseases = بیماریهای جنسی سرایتی
– چه بیماریهای جنسی (STD) از طریق رابطه جنسی دهانی انتقال یافته می شود؟
شایعترین بیماری جنسی منتقله از طریق رابطه جنسی دهانی، هرپس (تبخال تناسلی) است (Herpes Simplex Virus = HSV)
هرپس دو نوع کلی دارد:
HSV-1 که منجر به دانه هایی در اطراف دهان می شود (تاول تبخالی) درحالیکه HSV-2 منجر به زخمهای تناسلی می گردد.
– HPV که مخفف Human Papilloma Virus است هم ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی انتقال یافته شود و منجر به زگیلهایی در اطراف و یا داخل دهان گردد.
– مشخص شده است است که گنوره (Gonorrhea) هم میتواند از فرد آلوده در طی رابطه جنسی دهانی به فرد برابر انتقال یافته گردد و سپس عفونت از گلوی آن فرد به ناحیه تناسلی افراد بعدی انتقال یافته شود. بدن بطور طبیعی در طی ۳ ماه میتواند باکتریهای گنوره در گلو را از بین ببرد ولی عفونت ناحیه تناسلی نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد.
– امکان انتقال کلامیدیا (Chlamydia) هم از طریق رابطه جنسی دهانی وجود دارد، اگرچه کمتر رخ میدهد. کلامیدیا و گنوره منجر به زخم گلو می شوند (Sore throat). خیلی از افراد ممکن است آلوده به این میکروب باشند ولی بدون علامت بوده و از آن آگاه نباشند.
– سیفلیس (Syphilis) هم در شرایط خاص امکان انتقال در طی رابطه جنسی دهانی را دارد و آن هم در صورتی است که دهان در تماس با زخم باز یا راش پوستی عفونی قرار گیرد.
– احتمال انتقال عفونتهای دستگاه گوارشی و انگلها هم درصورت تماس دهان با مقعد وجود دارد.
– هپاتیت A ویروسی است که در مدفوع فرد آلوده وجود دارد و در طی تماس دهانی-مقعدی امکان انتقال دارد.
– هپاتیت B بطور کلی در خون است و تنها درصورتیکه در تماس رابطه جنسی دهانی ، خونی وجود داشته باشد انتقال یافته می شود.
– آیا HIV از طریق رابطه جنسی دهانی انتقال یافته میگردد؟
انتقال HIV در طی رابطه جنسی دهانی جهت هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم (Small risk) وجود دارد. احتمال انتقال از فرد مفعول HIV مثبت به فاعل سالم در صورتی ممکن است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (مایع منی یا ترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی یا مقعدی) مفعول، به بریدگی-زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد.
پوشش دهان و گلو در برابر عفونتهای ویروسی (همانند HIV) بسیار مقاوم است و اگر فرد سالم باشد امکان انتقال محتمل نیست.
بعلاوه امکان انتقال از مفعول HIV مثبت به فاعل سالم، در طی رابطه جنسی دهانی، خیلی کم هست، علت آن هم این است که میزان HIV موجود در بزاق دهان بسیار بسیار کم است و به اندازه ای نیست که منجر به آلودگی فرد برابر گردد. تنها خطر در این حالت ممکن است بخاطر وجود زخم خونریزی دهنده یا لثه خونریزی دهنده در فرد HIV مثبت باشد که خون را به مخاط دستگاه تناسلی یا مقعدی و یا زخم و جراحتی که ممکن است فرد سالم برابر داشته باشد، انتقال یافته کند (هپاتیت C هم از این طریق انتقال یافته میگردد).
ریسک انتقال HIV از فرد آلوده از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک آن در طی Anal یا Vaginal است.
تعیین دقیق میزان ریسک انتقال HIV در نتیجه رابطه جنسی دهانی بسیار مسئله هست، چراکه اکثر افرادی که رابطه جنسی دارند تنها منحصر به رابطه جنسی دهانی نمی شود و فرمهای دیگر رابطه جنسی (آنال یا واژینال) را هم مشمول بر می شود، بنابراین تعیین اینکه انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی بوده یا فرمهای دیگر رابطه جنسی، بسیار مسئله است.
نهایتا اینکه عوامل زیادی ریسک انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی را زیاد کردن می دهند، از جمله زخمها و جراحات دهانی- خونریزی لثه-زخمهای تناسلی- سوراخ کردن دهان (oral piercing) و حضور همزمان دیگر بیماریهای جنسی.
خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با پنیس ( آلت تناسلی مردانه)
خطر بالقوه:
در تماس دهانی با آلت مردانه به شکل نظری خطر انتقال جهت شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که آلت را با دهان خود جنبش می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه آلودگی از طریق ترشحات پیش ازمنی و منی به دهان راه پیدا می کند.
برای شخصی که آلت وی بوسیله دهان شریک جنسی اش جنبش می شود نیز، از نظر تئوریک، خطر انتقال آلودگی وجود دارد، به علت آن که آلودگی مستقیماً از ترشحات دهان بوسیله خراش، بریدگی روی پنیس و همچنین از طریق منی با خون تماس پیدا می کند.
خطر مستند:
البته میزان خطر به مراتب بسیار کمتر از خطر تماس جنسی مقعدی و واژینال هست. ضمناً ویروس اچ. آی. وی. می تواند به شخص دریافت کننده انتقال پیدا کند حتی در مواقعی که انزال صورت نگرفته و مایع منی خارج نشده باشد.
خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با واژن (عضو جنسی زنانه)
خطر بالقوه:
در تماس دهانی با عضو جنسی خانمانه به شکل نظری، خطر انتقال جهت شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که واژن را با دهان خود جنبش می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می تواند به داخل دهان راه پیدا می کند. (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی شود.)
برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی اش جنبش می شود نیز، خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده، ازمایعات دهان و به واژن و زخم های مهبلی و یا دیواره واژن تماس پیدا کند.
خطر مستند:
میزان خطر انتقال اچ. آی. وی در این مورد نیز به مراتب بسیار کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژینال هست. در هر صورت در چندین مورد گزارش شده است از انتقال ویروس از طریق دهان، زیاد تماس دهانی با واژینال گزارش شده است است.
خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با مقعد
خطر بالقوه:
در جنبش دهانی مقعد نیز به شکل نظری، خطر انتقال جهت شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که مقعد را با دهان خود جنبش می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه این عضو در معرض خون آلوده واقع شده است است که از ضایعات، ترشحات و خونی که بر اثر برش، زخم و یا خراش در اطراف مقعد پدید می آید به داخل دهان راه پیدا می کند.
برای شریک جنسی که مقعد وی بوسیله دهان دیگری جنبش می شود نیز، خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و با مقعد تماس پیدا کند.
خطر مستند:
مواردی مستدل و مستند از انتقال بوسیله تماس دهانی با مقعد ثبت شده است است.
گردآوری: گروه سامت سیمرغ
